به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر، شیخ محمد بن زاید که تاکنون ولیعهد ابوظبی بود، بر اساس قانون اتحادیه امارات جانشین شیخ خلیفه خواهد بود و با افکار توسعه طلبانه اش امور این کشور را در دست خواهد گرفت. 

شیخ خلیفه بن زاید در سال 2004 پس از مرک \"شیخ زاید آل نهیان \" بنیانگذار امارات،  به عنوان رئیس حکومت این کشور برگزیده شد.

وی به همراه دو خواهر خود از زن اول شیخ زاید بود که در کنار شیخ محمد و 6 برادر دیگرش که از زن دوم بنیانگذار امارات هستند،  در 10 سال گذشته این کشور را کنترل کرده است و در این مدت  شیخ خلیفه با وجود بیماری توانست مسیر بنیانگذار امارات را دنبال کرده و با اعمال سیاست های ملایم از فروپاشی این کشور جلوگیری کند. 

امارات عربی متحده از هفت امارت ابوظبی، دبی، شارجه، عجمان، راس الخیمه، فجیره و ام القیوین در سال 1971 تشکیل شد.

این امارت ها بر اساس توافق اتحادیه در امور داخلی خود به طور کامل مستقل هستند و تنها در سیاست خارجی و امور نظامی تابع ابوظبی که پایتخت امارات  است، پیروی می کنند.

هریک از امارت های تشکیل دهنده امارات دارای حاکم و ولیعهد جداگانه هستند که در صورت مرک حاکم کنونی، جانشین وی خواهند شد. 

امارت ابوظبی با داشتن منابع سرشار نفتی و 90 درصد خاک امارات از قدرت بلامنازعی در این کشور برخوردار است و همه خریدهای نظامی را در اختیار دارد.

البته بر اساس قانون اتحادیه امارات،  ابوظبی هیچ مسوولیتی درباره تامین منابع مالی امارت های دیگر نداشته و بودجه جداگانه ای برای خود تهیه و به اجرا می گذارد.

با شروع انقلاب های عربی ناشی از بیداری اسلامی \" در سال 2010 ،  شیخ خلیفه برای جلوگیری از شروع اعتراضات مردمی در این کشور، بودجه ای ملی برای تامین برخی نیازهای اولیه امارت های فقیر امارات همچون آب ، برق و کالاهای اساسی تهیه و اجرا کرد.

این بودجه بیشتر شامل امارت های فقیر ام القیوین، فجیره و راس الخیمه شد، که در سال های گذشته نیز شاهد اعتراضاتی به حکومت مرکزی بوده اند. 

بر اساس قانون اتحادیه امارات (امارات فاقد قانون اساسی مدون است ) ، حاکم دبی پست نخست وزیری و وزارت دفاع را در این کشور در اختیار دارد، ولی در امور عمده نظامی و کشوری نمی تواند نقشی ایفا کند، زیرا ارتش در کنترل کامل ابوظبی قرار دارد.
 

همچنین بر اساس قانون اتحادیه امارات، ولیعهد ابوظبی پس از مرک رئیس حکومت جانشین وی خواهد شد که اکنون این سمت در اختیار شیخ محمد بن زاید قرار دارد که در سال های اخیر به دلیل بیماری شیخ خلیفه تا حدودی در این کشور اعمال قدرت می کرد. 
 

در سال های اخیر شیخ محمد بن زاید اقداماتی علیه کشورهای همسایه کرد که سبب نارضایتی این کشورها شده و به تیرگی روابط ابوظبی با کشورهای دیگرعربی منجر شده است. 
 

چهار سال پیش دستگاه جاسوسی ابوظبی که تحت کنترل شیخ محمد بن زاید قرار دارد، برای کودتای نظامی در عمان برنامه ریزی کرده بود که با کشف این کودتا، روابط ابوظبی و مسقط به شدت تیره شد.
با کشف این کودتا، شیخ خلیفه که از این اقدام ولیعهد خود بی خبر بود، مجبور شد از بیمارستان برای عذرخواهی از سلطان قابوس راهی مسقط شود.
 

با وجود عذرخواهی شیخ خلیفه از سلطان قابوس، شاه عمان از شرکت در نشست سران شورای همکاری خلیج فارس در سال 2011 در ابوظبی خودداری کرد و عمان در این نشست در پایین ترین سطح ممکن حضور یافت. 
 

همچنین اختلافات ارضی امارات با قطر و عربستان در سال های اخیر دستمایه برخی اقدامات شیخ محمد بن زاید علیه ریاض و دوحه بود.

برخورد دو ناوچه عربستانی و اماراتی در سال 2010 در آب های خلیج فارس - این دو کشور را در آستانه جنگی تمام عیار قرار داد که با وساطت شیخ خلیفه این قضیه نیز خاتمه یافت. 
 

از سال 1971 عربستان با اعزام نیروهای خود به منطقه بین امارات - قطر و عربستان، این منطقه را اشغال کرده و روزانه بیش از 400 هزار بشکه نفت از منابع این منطقه استخراج و صادر می کند.

این مساله سبب شده است که روابط این سه کشور هرگز به حالت عادی بازنگشته و توافقات شورای همکاری خلیج فارس در سایه این خصومت دیرینه قرار گیرد. 
 

همچنین تامین مالی گروه های تروریستی در پاکستان، افغانستان و سوریه و اعزام نیروهای امنیتی به بحرین از اقدامات دیگر شیخ محمد بن زاید در سال های اخیر بوده است. 
 

برخی آگاهان مسائل امارات معتقدند که شیخ خلیفه که از اقدامات شیخ محمد بن زاید چندان رضایت نداشت، در صدد تغییر ولیعهد خود و تعیین جانشینی مناسب برای وی بود.
 

در این راستا شیخ خلیفه برادر کوچک و ناتنی خود یعنی \"شیخ احمد بن زاید آل نهیان \" را آماده این سمت می کرد و به همین منظور شیخ احمد را به ریاست صندوق ابوظبی منصوب کرد.
 

شیخ احمد چهار سال پیش در یک حادثه هوایی در دریاچه رباط در مراکش در پی سقوط هواپیمای کوچکش کشته شد.
 

بدون شک شیخ خلیفه از علت سقوط این هواپیما و مرک شیخ احمد به خوبی آگاه بود.
 

صندوق ابوظبی همه دارایی ها و درآمدهای نفتی این امارت را زیر نظر دارد و هزینه شدن آن را کنترل می کند. 
 

با مرک شیخ احمد وضعیت این صندوق نیز مشخص شد و در اختیار برادران ناتنی شیخ خلیفه به ویژه شیخ محمد بن زاید قرار گرفت. 
 

شیخ خلیفه در عملکرد چند ساله حاکمیت خود در امارات نشان داده که خواهان حفظ اتحادیه امارت ها و برخورد مسالمت آمیز با همسایگان این کشور بوده است. 
 

با مرک شیخ خلیفه، امور امارات در اختیار شیخ محمد بن زاید قرار می گیرد که دارای دیدگاه های افراطی در حکومت داری در داخل و اعمال سیاست های خصمانه با همسایگان این کشور است. 
 

عملکرد شیخ محمد بن زاید در سال های اخیر نشان داده که وی دارای تفکری \"صدام گونه \" و توسعه طلبانه در مسائل داخلی و خارجی است. 
 

وی به بهانه مقابله با گروه های اسلامی به ویژه \"اخوان المسلمین \" شماری از روشنفکران، استادان دانشگاه و روزنامه نگاران اماراتی را بازداشت و زندانی کرده است. 
 

شیخ محمد بن زاید در بحث جزایر سه گانه ایرانی نیز دیدگاهی خصمانه داشته و خواهان تصرف این جزایر به هرشرایطی است. 
 

ولیعهد کنونی ابوظبی که در سال های اخیر تلاش کرده روابط نزدیکی با آمریکا، انگلیس و فرانسه برقرار کند، بارها با سران این کشورها دیدار داشته و دیدگاههای توسعه طلبانه خود را برای آنان بازگو کرده است. 
 

واگذاری پایگاه نظامی در جزیره \"سعدیات \" در حاشیه ابوظبی به فرانسه و استقرار جنگنده های این کشور در این پایگاه به بهانه پشتیبانی از نیروهای نظامی فرانسه در افغانستان و منطقه، استقرار موشک های آمریکایی در حومه ابوظبی و حضور نظامیان انگلیسی در پایگاه نظامی امارات از امتیازاتی بود که شیخ محمد بن زاید به کشورهای غربی برای حمایت از دیدگاهایش کرده است. 
 

همچنین در امور داخلی شیخ محمد بن زاید معتقد است که سمت های کلیدی در امارات باید در اختیار قبایل ابوظبی قرار داشته باشد، زیرا سیاست های داخلی و خارجی این کشور در پایتخت تعیین می شود.

وی حتی از امارت های دیگر این کشور خواسته بود که از تعیین ولیعهد خودداری کنند؛ زیرا این سمت تنها باید در اختیار ابوظبی باشد. 
 

خاندان آل نهیان اصالتا یمنی هستند و از قبایل مهاجر از یمن تشکیل شده اند؛ به همین دلیل از دیرباز روابط خصمانه ای با دیگر قبایل اماراتی داشته اند.
 

با روی کار آمدن شیخ محمد بن زاید و کنترل امور امارات توسط وی وبرادرانش، سیاست های داخلی و خارجی ابوظبی دستخوش تغییرات عمده ای خواهد شد که این تغییرات می تواند بر روابط ابوظبی با همسایگانش تاثیرمنفی داشته باشد.